Κείμενο – πρόταση της Τάσης συμβολής στην κομμουνιστική επαναθεμελίωση για την κινητοποίηση στην ΔΕΘ 2010

Κάτω η χούντα Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-Κεφαλαίου

Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα εργαζόμενων και νεολαίας

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ συγκέντρωση και πορεία από την Καμάρα

Η φετινή ΔΕΘ εν μέσω κρίσης, αποκτά βαρύνουσα σημασία τόσο για την αστική τάξη αλλά ακόμη περισσότερο για τους εργαζόμενους και την νεολαία. Η 5η Μάη έσπασε τη βιτρίνα της κοινωνικής συναίνεσης, κάνοντας επιτακτική την ανάγκη εμφάνισης μιας πολιτικής πρότασης που να μην κινείται γύρω από ένα πλαίσιο αιτημάτων διαχείρισης της κρίσης ώστε αυτή να «λυθεί» προς όφελος των εργαζομένων. Πρόταση που συχνά διατυπώνεται τόσο από συνδικαλιστικούς φορείς όσο και από δυνάμεις της Αριστεράς και είναι αδιέξοδη για το εργατικό κίνημα αφού δεν επιδιώκει καμία ρήξη με τον πυρήνα του καπιταλιστικού συστήματος και δεν στοχεύει στην ανατροπή του αλλά αντίθετα επιδιώκει μια άλλη καλύτερη διαχείριση της σημερινής βαρβαρότητας
Σε αυτές τις συνθήκες η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ έχουν διαλέξει από καιρό στρατόπεδο. Πως αλλιώς να ερμηνευθεί η τριετής (κατά το γράμμα του μνημονίου) εθνική συλλογική σύμβαση με αυξήσεις με βάση τον ευρωπαϊκό πληθωρισμό (!!!). Η άρνηση έστω και τυπικής κάλυψης των απεργιών που κηρύσσονταν παράνομες και καταχρηστικές (πχ λιμάνι), είναι μόνο στοιχεία που επαληθεύουν την αστική φύση (σε δομή και περιεχόμενο) της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, είτε συμμετέχει στην καταστολή είτε στην ενσωμάτωση των εργατικών αγώνων. Ζητούμενο για το εργατικό κίνημα πρέπει να είναι η υπέρβαση αυτού του μηχανισμού που δεν μπορεί να εκφράσει ούτε στο ελάχιστο τα εργατικά και νεολαιίστικα δικαιώματα.
Ταυτόχρονα το συντονιστικό των πρωτοβάθμιων σωματείων είναι ανάγκη να μετασχηματιστεί ποιοτικά στην βάση εμφάνισης ενός πλειοψηφικού αντικαπιταλιστικού εργατικού και νεολαιίστικου ρεύματος καταρχήν στην ΔΕΘ αλλά και στις μάχες που έχουμε μπροστά μας. Είναι αναγκαιότητα η δημιουργία Ανεξάρτητου Κέντρου Αγώνα εργαζόμενων και νεολαίας, του οποίου οργανικό κομμάτι μπορεί και πρέπει να αποτελέσουν τα σωματεία βάσης, μαζί με επιτροπές αγώνα, πολιτικές συλλογικότητες, και αγωνιστές του κινήματος. Ταυτόχρονα, είναι πιο αναγκαία από ποτέ η κάθετη ρήξη και αντιπαράθεση στο εσωτερικό του συντονιστικού των σωματείων, με κάθε πολιτική γραμμή και άποψη που συνδιαλέγεται με την αστικοποιημένο εργοδοτικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και με την συστημική αριστερά (ΠΑΜΕ, Δίκτυο συνδικαλιστών ΣΥΡΙΖΑ) προσπαθώντας να μετατρέψει τα σωματεία βάσης σε συνομιλητή και μέσο «συνεύρεσης» με την αστική πολιτική, και την ρεφορμιστική αριστερά. Η ΔΕΘ πρέπει να είναι στόχος μας να αποτελέσει μια πολιτική μάχη εμφάνισης ενός μαζικού αντικαπιταλιστικού πολιτικού ρεύματος συνολικά αντιπαραθετικού προς την αστική πολιτική και διαχωρισμένου από το πολιτικό πλαίσιο και τις πρακτικές της καθεστωτικής αριστεράς κάθε απόχρωσης. Σε ένα τέτοιο πολιτικό σχεδιασμό είναι ανάγκη να κινηθεί και το συντονιστικό σωματείων, σε μια τέτοια λογική πρέπει να γίνει ευρύ κάλεσμα στο κόσμο του αγώνα, σε νεολαία και εργαζόμενους.
Το ΠΑΜΕ παρά τις σημαντικές μάχες τις οποίες δίνει (πχ απολύσεις, λιμάνι) δεν μπορεί να ξεφύγει από την πεπατημένη της αλλαγής των κοινοβουλευτικών συσχετισμών. Ενώ πραγματοποιεί δυναμικές «καταγγελίες» - δράσεις αυτές δεν μπορούν να μετουσιωθούν σε νίκες και κατακτήσεις για την τάξη, κυρίως λόγω του περιεχομένου της πολιτικής του πρότασης (λαϊκή εξουσία-λαϊκή οικονομία χωρίς ανατροπή) αλλά και γιατί αρνείται την ύπαρξη νικηφόρου εργατικού κινήματος που μπορεί να δώσει την μάχη μέχρι τέλους, θέτοντας επί της ουσίας ζήτημα πολιτικής εξουσίας. Μια πολιτική θεώρηση, που καταλήγει στο να καθηλώνει τελικά τους εργαζόμενους σε ηττοπαθή αμυντικό ρόλο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, υποταγμένος σε μια λογική λείανσης των πιο αιχμηρών πλευρών του καπιταλισμού, αποτελεί τροχοπέδη για την έκφραση μιας συνολικής πρότασης ρήξης και ανατροπής με την χούντα –κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι η ατολμία -ακόμη και της «αριστερής» του τάσης- και σε συνθήκες πλήρους απονομιμοποίησης της ΕΕ να θέσει ζήτημα εξόδου της χώρας από αυτή. Ταυτόχρονα η παρέμβασή του στο εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα χαρακτηρίζεται από την επιλογή συστράτευσης με τον αστικοποιημένο εργοδοτικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, ενώ η πολιτική του πρόταση εξαντλείται στην άρθρωση λύσεων εντός των αστικών πολιτικών και οικονομικών ορίων, που στοχεύουν στην βελτίωση του υφιστάμενου αστικού-πολιτικού συστήματος.
Το εργατικό κίνημα χρειάζεται άλλους δρόμους και άλλες παντιέρες από αυτές τόσο του αστικού όσο και του υποταγμένου συνδικαλισμού. Ζητούμενο αποτελεί, η δημιουργία ενός κοινωνικοπολιτικού ρεύματος στο εργατικό κίνημα που θα βασίζεται στις συνελεύσεις και τις επιτροπές εργαζόμενων και ανέργων, χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς. . Ανεξάρτητο από την καθεστωτική πολιτική, τα κόμματά της και τη διαπλοκή τους. Εμείς μπορούμε χωρίς αυτούς, αυτοί δεν μπορούν χωρίς εμάς!
Στην φετινή κινητοποίηση της ΔΕΘ δεν αρκεί μόνο η διαδήλωση να πάρει μαζικά χαρακτηριστικά, αλλά επιπλέον είναι παραπάνω από αναγκαιότητα το εργατικό κίνημα να αναδείξει και να κάνει τα πρώτα βήματα στην κατεύθυνση συγκρότησης Ανεξάρτητου Κέντρου Αγώνα.
Σήμερα είναι ανάγκη να υπάρξει μια εργατική επαναστατική απάντηση στην κρίση, με ένα πλαίσιο πάλης που κριτήριο του θα είναι το κοινωνικά αναγκαίο και όχι το καπιταλιστικά εφικτό. Αυτό το πλαίσιο προϋποθέτει άμεσα την ανατροπή της κυβέρνησης και του μνημονίου, και τον αγώνα για την επαναστατική ρήξη – αποδέσμευση από την ΕΕ στην βάση αντιθεσμών αυτοοργάνωσης του κινήματος εργαζόμενων και νεολαίας. .

Παλεύουμε για

● Ενιαίο εργατικό μισθό σύμφωνα με τις ανάγκες της εποχής, από μία μόνο δουλειά. Χωρίς υπερωρίες, πριμ, επιδόματα, χωρίς κρατήσεις για ασφαλιστική κάλυψη, χωρίς έμμεση ή άμεση φορολόγηση. Ίσο με τον εργατικό μισθό επίδομα ανεργίας. Καμιά φορολόγηση ή κράτηση, άμεση ή έμμεση, στο εργατικό εισόδημα.
● Μείωση της εργάσιμης μέρας στο ελάχιστο δυνατό σύμφωνα με τις δυνατότητες της εποχής. Όχι σπαστός εργάσιμος χρόνος. Κατάργηση όλων των ελαστικών-προσωρινών μορφών απασχόλησης.
● Ασφάλιση-περίθαλψη για όλους τους εργαζόμενους και άνεργους, έλληνες και μετανάστες, χωρίς κανένα περιορισμό ενσήμων. Υγειονομική κάλυψη, πλήρης, για κάθε είδους ασθένεια. Κατάργηση κάθε εργατικής εισφοράς.
Ένα τέτοιο πολιτικό περιεχόμενο είναι αναγκαίο να συνοδεύεται από ανεξάρτητες από την αστική πολιτική και το καθεστωτικό συνδικαλισμό πολιτικές μορφές έκφρασης του εργατικού και νεολαιίστικου δυναμικού, οι οποίες και να αποτελέσουν μέσο και δρόμο παραγωγής εργατικής πολιτικής, αντικαπιταλιστικού πολιτικού σχεδίου, όντας ταυτόχρονα φορείς ενός συνολικού εργατικού πολιτισμού των κάτω.

Σε αυτό το πλαίσιο καλούμε για :

● Tην συγκρότηση του Ανεξάρτητου Κέντρου Αγώνα για γενικές συνελεύσεις σωματείων βάσης και συντονισμό αυτών καθώς και συζήτηση για συνέχεια των κινητοποιήσεων μετά την ΔΕΘ. Το κείμενο αυτό να αποτελεί πρόταση αγώνα προς σωματεία βάσης, συλλογικότητες, εργατικές κινήσεις σχήματα και συνδικαλιστές για την διοργάνωση των κινητοποιήσεων στην ΔΕΘ το Σεπτέμβρη του 2010, στη Θεσσαλονίκη.

● ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ συγκέντρωση και πορεία από την Καμάρα. Προτείνουμε στα σωματεία βάσης, στις εργατικές πρωτοβουλίες και σχήματα τη συγκρότηση ενιαίου και διακριτού μπλοκ εργατικής βάσης σε αυτή τη πορεία. Σε αυτά τα σωματεία και τις συλλογικότητες να κριθεί και η πρότασή μας για κατάληψη του ΕΚΘ και συγκρότηση εκεί του Ανεξάρτητου Εργατικού Κέντρου Αγώνα, που οφείλει να δώσει τη μάχη της επόμενης μέρας.